In begin 90-er jaren kwam Corrie terug naar Piershil waar ze in haar ouderlijk huis aan de Kade ging wonen.
De ruimtes op de begane grond waren nog in gebruik als schoenenwinkel, een voortzetting van het sinds mensenheugenis aanwezige schoenmakersbedrijf Heikoop en Corrie ging boven wonen.
De schoenenwinkel stopte en Corrie verwezenlijkte haar plannen: een galerie annex werkruimte. Zelf was ze zilversmid en alle inwoners/langslopers moeten haar ontelbare malen hebben zien zitten werken in deze ruimte.
De galerie “de Zilveren Schoen” werd geopend in 2003, onafgebroken zijn er sindsdien tentoonstellingen gehouden. Schilderijen, beeldhouwwerk, sieraden, collages, fotografie, zilverkunst, glaskunst. Werk van gerenommeerde kunstenaars, maar ook van mensen die hun weg nog moesten vinden binnen de galeriewereld.
Kunst hoefde van Corrie niet binnen de gebaande wegen te blijven, ze gaf ook ruimte voor zaken die je niet zo makkelijk begreep. Ook in de kunst was ze ruimdenkend.
Maar niet alleen kunst en de galerie hielden haar bezig. Ergens in een later interview gebruikt ze de woorden: “toen ik terug kwam naar Piershil vond ik een slaperig dorp terug.”
En daar ging ze iets aan doen: het begon met een enquête waarin aan de inwoners van Piershil gevraagd werd wat ze misten en wat ze graag veranderd zouden willen zien. De reacties resulteerden in de oprichting in 2000 van de Stichting SwaneBlake. Het doel van de Stichting: een leefbaar en levendig Piershil.
Van klein tot groot; van meer bankjes en meer afvalbakken, tot aan het weer openmaken van de haven van Piershil en het realiseren van het Havenplan. Corrie was en bleef onvermoeibaar en energiek bezig deze zaken onder de aandacht te brengen en te houden. Pas afgelopen januari heeft ze de voorzittershamer van de Stichting overgedragen.
Een echt speerpunt binnen het doel tot een levendiger Piershil te komen is de Cultuur- en Kunstmarkt die ze vanaf 2006 elk jaar organiseerde. Een evenement waarvoor artiesten, kunstenaars en bezoekers bereid zijn van verder weg te komen.
Het is bij de 2017-versie van deze kunstmarkt dat de inwoners van Piershil merken dat het niet goed gaat met Corrie. Ze ligt dan in het ziekenhuis en er staat haar een zware operatie te wachten. Met veel doorzettingsvermogen vecht ze zich door de herstelperiode heen en langzaam lijkt het beter te gaan. Tot het herstel stokt en ziekte opnieuw toeslaat.
Maandag 26 februari overlijdt ze. De dorpsvereniging, heel Piershil en alle inwoners zijn haar veel dank verschuldigd en gaan haar enorm missen.