Voorzieningenniveau daalt, maar Piershil is geen spookdorp
Met de recente sluiting van bakkerij De Buck verdween opnieuw een winkel uit het straatbeeld van Piershil en daalde het voorzieningenniveau verder. De leefbaarheid is echter niet in het geding. ,,We zijn geen spookdorp.”
Bron: AD Arco Bomgaars 12-01-21
Bakker Frans de Buck refereerde er op zijn laatste werkdag, 31 december, nog aan toen hij mijmerde over vervlogen tijden in Piershil. ,,Ooit waren er zeker drie bakkerijen in het dorp, nu verdwijnt ook de laatste.’’
En dus ademt de Voorstraat deze maandag in januari na de sluiting van de bakkerij, die nog slechts opvalt door gesloten zonwering en een Te Koop-bord, vooral serene rust. Piershil is opnieuw een markante winkel armer, het voorzieningenniveau is wederom teruggeschroefd. Ook de karakteristieke pinautomaat is sinds kort uit het lokale straatbeeld verdwenen en eigenlijk resteert alleen nog de plaatselijke Spar als klantenmagneet.
”De kracht van Piershil zit in de bewoners zélf.
En een Piershillenaar klaagt niet” Marijke Boorsma
“Desondanks blijft Piershil een fijn dorp, waar ik nog steeds naar volle tevredenheid woon’’, stelt Marijke Boorsma, vertegenwoordiger van de VVD in de Hoeksche Waardse gemeenteraad en sinds 1982 woonachtig in het dorp. ,,Het aantal winkels mag dan beperkt zijn, de kracht van Piershil zit in de bewoners zélf. Die bepalen de leefbaarheid. De Dorpsvereniging en de Oranjevereniging doen er alles aan om de dorpelingen erbij te betrekken. Ook in de door corona gedomineerde kerstperiode zijn er inspanningen geleverd. Voor het voormalige gemeentehuis stond een prachtig versierde kerstboom. En een Piershillenaar klaagt niet. Nu de bakker definitief gesloten is, gaat ‘ie op zoek naar een alternatief.’’
Uienloods
Het geringe voorzieningenniveau baart Boorsma geen zorgen. ,,We zijn geen spookdorp, zolang zich maar voldoende jonge gezinnen in Piershil blijven vestigen. De bouw van appartementen in het zuidelijk deel van Piershil, een plan dat al geopperd werd toen Johan van Driel wethouder was, is aanstaande. Daar zullen zich vooral senioren vestigen, waardoor er eengezinswoningen vrij zullen komen voor jonge gezinnen. En vanwege de geluidsoverlast waarvan geregeld sprake is, zou het goed zijn als de uienloods die er nog is uit het dorp zou verdwijnen naar een industrieterrein elders. Bijvoorbeeld in Zuid-Beijerland, ook nog eens dichter bij de snelweg.’’
Maar wie Piershil zegt, noemt tegenwoordig in één adem het begrip windmolen. Windpark Spui leverde de afgelopen jaren veel frustraties op bij de plaatselijke bevolking. Dat onderschrijft Anneke Onderdelinden, sinds 1978 woonachtig in Piershil en nauw betrokken bij de plaatselijke dorpsvereniging. ,,Ook ik ondervind geregeld geluidsoverlast, maar ik kan af en toe ook genieten van de fotografische schoonheid als ik die bekritiseerde turbines zie opdoemen’’, geeft zij aan. ,,Toch hebben we als dorp veel meer te bieden.’’
”Als dorp hebben we meer te bieden dan de bekritiseerde windturbines” Anneke Onderdelinden
‘Leegstandbewaker’
Het Bosman-molentje, de poldermolen die al in 1929 in Piershil werd ontwikkeld, is een internationaal begrip. De voetbalvereniging klautert na een moeilijke periode langzaam weer op, sportschool Fit in Piershil blijkt in het eerste jaar van het bestaan een succes en de Dorpsvereniging ontfermde zich afgelopen jaar als ‘leegstandbewaker’ over het gemeentehuis van de voormalige gemeente Korendijk in Piershil. ,,Een prachtig gebouw waarvan we tijdelijk gebruik mogen maken, maar waarvoor nog geen definitieve nieuwe bestemming is gevonden’’, zegt Anneke Onderdelinden. ,,Wij zijn als dorpsvereniging blij dat we voorlopig een eigen ruimte hebben. Door corona staan onze activiteiten momenteel echter ook op ‘hold’ en moeten we wachten op betere tijden.’’